Ik was een jaar of 15 toen ik met een vriendje mee ging die op drumles zat.
Wist eigenlijk niet pressies wat ik wilde en op school was ik eigenlijk alleen maar bezig met strips tekenen.
Ik heb geen conservatorium gedaan. Het begeleiden van een vriend bij zijn toelating ’s examen was voor mij genoeg om in te zien dat dit niet aan mij besteed zou zijn. Wel veel lessen gehad van gerenommeerde drummers. Ik speelde meteen in allerlei Amsterdamse bandjes, voornamelijk in de kelder van de Sleep-inn. Gaande weg werd ik steeds iets beter en werd ik gevraagd door Ross Curry, die was toen net gestopt met Spo-Dee-O-Dee. De muzikanten in zijn band musiceerde op hoog niveau. In de tussentijd wilde ik ook Jazz leren spelen. Een uitgesproken kans was het open combo van Theater de Engelenbak. Deze werd geleid door een zeer ervaren Amerikaanse Pianist. Maandag repeteren en dinsdag voor publiek spelen. Zo begeleiden wij onder andere Brigitte Kaandorp, Youp van het Hek, Paul de Leeuw en veel opkomend talent. Ondertussen speelden we dan in de pauzes Realbook nummers.
In een kraakpand wonende had ik in een rommelwinkeltje een antwoordapparaat gekocht, zo eentje met zo’n klein cassettebandje. Het eerste bericht, wat ik nauwelijks kon ontcijferen, Iers Engels, was of ik die avond naar de Last Waterhole wilde komen. De Drummer was homesick. De volgende dag werd ik opgehaald in een Wegenbouw Bodegraven bus. Met drumstel en slaapzak vertrokken wij naar Duitsland. Na 4 jaar meters maken had ik het wel gezien. Toen kwam Monti Amundson op mijn pad.
Daarna werd ik een soort van, zoals de Amerikanen dat noemen, ‘a gun for hire’. Ik toerde toen veel door Europa en Scandinavië. Met voor het merendeel Amerikaanse Blues en Soul artiesten, waaronder. Mitch Woods, Lazy Lester, Paul Orta, Lynwood slim, Lachy Doley en vele anderen. Bij Clemens van de Ven band gaan spelen en met Mischa den Haring en Thijs Gorter T-99 opgericht, Op uitnodiging van gitarist Rey Ybarra uit Houston met een Blues band drie maanden door Amerika getoerd. Hoogtepunt was om als huis drummer 3 maanden in The Big Easy te mogen spelen. Daar kwam de crème de la crème van de Blues en Rootsmuzikanten samen. Een half jaar in Arizona gewoond waar we met John Tanner een Band hadden die Elvis nummers uit de Sun periode speelden. Met dezelfde groep muzikanten speelden wij ook 60’s nummer een hits. Doordat de vader van de zanger tijdens een rit in de auto aan de decolleté had gezeten van de manager verviel een giga contract met de plaatselijke casino.
5 jaar bij Memo Gonzalez & the Bluescasters gespeeld.
Daarna gevraagd om bij Tinez Roots Club te komen spelen. Toen die uit elkaar klapte hield ik het voor gezien. Ik was al decennia ZZp’er en het werd gaande weg steeds moeilijker om rond te komen. De tour met een kleine over het paard getilde Amerikaanse gitarist was de druppel. Het spelplezier was weg. Het schnabbelen om de eindjes aan elkaar te knopen zag ik niet meer zitten. Met alle respect voor muzikanten die dit kunnen. Ik kon dat niet. Ik heb toen 4 jaar geen drumstok mee aangeraakt en ben full time in een Hotel gaan werken, een soort van Fawlty Towers, zonder Basil gerund door Chinezen. Nu ben ik weer een aantal jaren voor de lol met vrienden aan het spelen. Daar geniet ik immens van. Drummen blijft toch mijn passie. Ik hoef er niet meer van te leven. Mijn muziek smaak is zeer breed. Zolang het maar niet gekunsteld of pretentieus klinkt.
Ga naar de inhoud